Dziecko lubuskie. Poziom rozwoju fizycznego chłopców i dziewcząt w wieku 7-18 lat w świetle wybranych czynników społecznych i środowiskowych. Normy biologiczne
Fenotypowy obraz osobnika w trakcie rozwoju zależy od genotypu, który w sposób bezpośredni i niezmienny determinuje cechy jakościowe, oraz od czynników środowiskowych, które modyfikująco wpływają na cechy ilościowe będące wypadkową oddziaływania czynników endo- i egzogennych (Malinowski, Strzałko 1989; Wolański 2005; Malinowski i wsp. 2014). W Polsce nadal obserwujemy różnice między warstwami społecznymi, które znajdują odzwierciedlenie antropologiczne w gradientach społecznych cech somatycznych i sprawności motorycznej.
Transformacja społeczno-gospodarcza w Polsce po 1989 roku charakteryzująca się przejściem od gospodarki centralnie sterowanej do gospodarki rynkowej wyzwala ambiwalentne uczucia. Z jednej strony obserwujemy pozytywne zmiany w sferze pracy, modernizację gospodarki i zmiany w jej strukturze, wprowadzenie postępu technologicznego do przemysłu, rozwój działów wytwarzających środki konsumpcyjne oraz szeroki dostęp do wszelkich dóbr materialnych, natomiast z drugiej strony wzrost bezrobocia, pogłębiającą się pauperyzację społeczeństwa, nasilenie zjawisk patologii społecznej, które prowadzą do zwiększenia zróżnicowania społecznego. Wszystkie te zjawiska niewątpliwie musiały zostawić ślad w przebiegu procesów rozwojowych dzieci i młodzieży. Jak pisze Bielicki i wsp. (2003), w populacji polskiej wszelkie zaobserwowane zróżnicowania międzygrupowe (społeczne) w cechach somatycznych są czystym odbiciem braku jednakowych warunków życia.
ISBN: 9788378423560, Oficyna Wydawnicza Uniwersytetu Zielonogórskiego 2019